ΘΕΡΜΟΠΡΟΣΟΨΗ

Τα τελευταία χρόνια αναδείχθηκε ακόμη περισσότερο η ανάγκη για την ενίσχυση της θερμομόνωσης πολυκατοικιών και μονοκατοικιών.

Για αυτό τον λόγο προέκυψε επιτακτικά η απαίτηση για τοποθέτηση θερμοπροσόψεων σε κτήρια, προκειμένου να περιοριστεί όσο γίνεται περισσότερο η υγρασία και ότι αυτή προκαλεί στο εσωτερικό τους.

Το κάθε κτήριο έχει διαφορετικές παραμέτρους που πρέπει να ληφθούν υπόψη για την εφαρμογή μιας επιτυχημένης θερμοπρόσοψης, όπως είναι η υπάρχουσα θερμομονωτική του επάρκεια, τα δομικά στοιχεία που αποτελείται και το τοπικό κλίμα της περιοχής.

Η θερμοπρόσοψη είναι μια εναλλακτική εφαρμογή της συμβατικής μόνωσης (μόνωση διπλής τοιχοποιίας και μόνωση σκυροδέματος) και είναι ουσιαστικά η μόνη λύση θερμομόνωσης και ανακαίνισης για παλιά κτήρια, που παρέχει πολύ ικανοποιητικό θερμομονωτικό αποτέλεσμα, εξοικονόμηση ωφέλιμου χώρου, αρχιτεκτονική ελευθερία και ανθεκτικότητα στο χρόνο.

Το μονωτικό αποτέλεσμα της θερμοπρόσοψης βασίζεται σε δύο χαρακτηριστικά.

Πρώτον στην εξάλειψη των θερμογεφυρών (σημεία όπου διακόπτεται το θερμομονωτικό υλικό) στα σημεία επαφής των δοκών και υποστηλωμάτων με την τοιχοποιία  δεύτερον επειδή ακολουθεί μια βασική αρχή που λέει ότι η θερμομόνωση είναι πιο αποτελεσματική όταν τοποθετηθεί στο εξωτερικό τμήμα του κτηρίου.

  • Η διαδικασία της εξωτερικής θερμομόνωσης περιλαμβάνει την τοποθέτηση θερμομονωτικών πλακών εξωτερικά από τα δομικά στοιχεία (τουβλα-μπετά ή παλιός σοβάς) και επίστρωση τους με έτοιμα λεπτά, βιομηχανικώς παραγόμενα ελαστικά επιχρίσματα.
    Η εξωτερική θερμομόνωση αναβαθμίζει ενεργειακά το κτίριο, μειώνοντας την συνολική κατανάλωση του σε ενέργεια. Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή οδηγία 2002/91/ΕΚ τα κτίρια θα αποκτήσουν ενεργειακή ταυτότητα (Πιστοποιητικό Ενεργειακής Επιθεώρησης) η οποία θα εξαρτάται από την συνολική κατανάλωση ενέργειας σε KWh/m2. Σε όσα κτίρια δεν πληρούνται οι απαιτήσεις της ενεργειακής ταυτότητας, δεν θα μπορούν να πραγματοποιηθούν αγοραπωλησίες και μισθώσεις ενώ η ενεργειακή ταυτότητα υψηλής κλάσης θα αυξάνει την εμπορική και θα μειώνει την αντικειμενική αξία του κτιρίου.
  • Έτσι εξασφαλίζεται μείωση της κατανάλωσης ρεύματος για θέρμανση ή δροσιά τουλάχιστον κατά 40-45%, αφού η θερμοκρασία των εσωτερικών χώρων διατηρείται σταθερή για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
  • Η εξωτερική θερμομόνωση αναβαθμίζει ενεργειακά το κτήριο, μειώνοντας την συνολική κατανάλωση του σε ενέργεια.
  • Για να γίνει δε εφαρμογή της θερμοπρόσοψης δεν είναι αναγκαίο να χτιστεί διπλός εξωτερικός τοίχος και επομένως κερδίζεται πολύτιμος χώρος.
  • Επιπλέον, οι εργασίες εξωτερικής θερμομόνωσης δεν διακόπτουν την λειτουργία του κτηρίου εσωτερικά, ενώ το προστατεύουν από την εξωτερική και την εσωτερική υγρασία, το νερό της βροχής και δεν αναπτύσσεται μούχλα και μικροοργανισμοί.

ΔΕΙΤΕ ΤΑ ΕΡΓΑ ΜΑΣ

  • H ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΘΕΡΜΟΜΟΝΩΣΗ
    Η θερμομόνωση από το εσωτερικό του χώρου αποτελεί μονόδρομο σε περιπτώσεις αδυναμίας κατασκευής εξωτερικής θερμομόνωσης: Λόγω ύπαρξης εμφανούς οπτοπλινθοδομής, μεσοτοιχία σε επαφή με άλλη ιδιοκτησία ή για λόγους ειδικών αρχιτεκτονικών επιλογών όπως εμφανές σκυρόδεμα. Σε αυτές τις περιπτώσεις, η επέμβαση ενεργειακής αναβάθμισης του τοίχου μπορεί να εκτελεστεί από την εσωτερική πλευρά.
    Η μόνωση στο εσωτερικό εξασφαλίζει υψηλή ταχύτητα θέρμανσης του χώρου το χειμώνα ή ψύξης το καλοκαίρι. Το χειμώνα παρέχεται καλύτερη θερμική άνεση, καθώς η μετρούμενη θερμοκρασία στο εσωτερικό είναι μερικοί βαθμοί υψηλότερη και η ταχύτητα κυκλοφορίας του αέρα είναι λιγότερο αισθητή στο χώρο, σε σχέση με αυτή όταν η μόνωση είναι εξωτερική.
    Η πιο αποτελεσματική μέθοδος εσωτερικής θερμομόνωσης είναι η τοποθέτηση μονωτικών πλακών ορυκτοβάμβακα και επένδυση τους με γυψοσανίδα. Έτσι επιτυγχάνεται υψηλή απόδοση, ελάχιστη μείωση του ωφέλιμου χώρου και χαμηλός όγκος εργασιών άρα καθαρές και οικονομικές κατασκευές. Ο πετροβάμβακας εξασφαλίζει παράλληλα με την θερμομόνωση και την πυροπροστασία της κατασκευής, ενώ σημαντικό είναι το όφελος που προκύπτει σε ότι αφορά την ηχομόνωση και την ακουστική του χώρου.
    Το μόνο μειονέκτημα συγκριτικά με την εξωτερική μόνωση είναι η χαμηλή δυνατότητα εκμετάλλευσης της θερμοχωρητικότητας της τοιχοποιίας.